Naar inhoud springen

Chana Orloff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chana Orloff
My Son (detail)
My Son (detail)
Persoonsgegevens
Geboren 12 juli 1888
Overleden 18 december 1968
Geboorteland Oekraïne
Nationaliteit Israëlisch
Beroep(en) Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Stijl(en) Geabstraheerd-figuratief
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Chana Orloff ook wel genaamd Hanna Orloff (Constantinova, Oekraïne, 12 juli 1888Tel Aviv, 18 december 1968) was een Israëlische beeldhouwster.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Chana Orloff emigreerde met haar familie in 1904, daartoe gedwongen door de pogroms die de Ukraïne teisterden, naar het toenmalige Palestina. Reeds 6 jaar later in 1910 vertrok zij naar Parijs, waar zij zich inschreef aan de École Nationale des Arts Décoratifs. Al een jaar later, in 1911, blijkt zij zich te hebben aangesloten bij de destijds bekende Académie Russe in Montparnasse voor de opleiding sculptuur. Op dat moment in haar leven begon het contact met kunstenaars als Chaim Soutine, Amedeo Modigliani, Jules Pascin en Ossip Zadkine.

Vanaf 1913 ging zij exposeren: eerst deelneemster aan de Salon d'Automne, later aan de Salon des Tuileries en de Salon des Indépendants. Zij kan gerekend worden tot de kunstenaars van de École de Paris.

De Tweede Wereldoorlog bracht Orloff met haar zoon in Genève door, als vluchteling. Na de oorlog kwam haar grote doorbraak en erkenning. Wereldwijd retrospectieven en tentoonstellingen in Europa, de Verenigde Staten en Israël. In Israël wordt haar beeldhouwwerk (naast dat van o.a. de Duitse School en de Kubistische School) gerekend tot de Joodse School van Parijs. Tijdens de voorbereiding van een grote expositie van haar werk in Tel Aviv kwam Chana Orloff in 1968 te overlijden.

Chana Orloff en Amedeo Modigliani

[bewerken | brontekst bewerken]

Het is Orloff die de achttienjarige kunststudente Jeanne Hébuterne, die al eerder had geposeerd voor Tsuguharu Fujita, in maart 1917 had voorgesteld aan Modigliani. Het kwam tot een verhouding tussen deze twee, die elkaar veelvuldig hebben geschilderd. In 1920 eindigde deze verhouding op rampzalige wijze met de dood (enkele dagen na elkaar) van beide kunstenaars.

Chana Orloffs zoon

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1917 huwde Orloff met de dichter Ary Justman, die reeds in 1919 om het leven kwam bij een epidemie van de Spaanse griep. Zij bleef achter met een zoontje, Didi. Veel werken, die zij later creëerde hebben als thema: mijn zoon, Didi, kinderen, moederschap, enz.

Tentoonstellingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1928 nam zij regelmatig deel aan internationale tentoonstellingen in New York, Zürich, Tel Aviv (1935 in het pas in 1932 geopende Tel Aviv Museum), Parijs (Petit Palais) en pas weer in 1949 in Tel Aviv. Veel van haar werken hebben als thema mens- en dierfiguren.

Werken 1912-1939 (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1912: Torse
  • 1914: Maternité en Deux danseuses
  • 1916: Amazone
  • 1919: Didi
  • 1920: Maternité debout, Peintre juif en Dame à l'éventail
  • 1923: Mon fils, Ida Chagall en Les danseuses
  • 1924: Le peintre Widdhoff, L'accordioniste en L'oiseau 14-18
  • 1925: Baigneuse accroupie en Vénus
  • 1926: Dame au manteau, Sonia
  • 1927: L athlète
  • 1928: Ruth et Noémie
  • 1935: Danseuse
Zie de categorie Chana Orloff van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.